مقایسۀ تأثیر تصویرسازی خاص شناختی و عمومی شناختی بر اجرای مهارت های فوتبالیست های 10-7 ساله

هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر روش­های گوناگون تصویرسازی بر اجرای مهارت­های فوتبالیست­های 7 تا 10 ساله بود. 45 کودک با میانگین سنی 13/1 ± 44/8 سال و توانایی تصویرسازی یکسان انتخاب شدند و تصادفی در سه گروه 15 نفری قرار گرفتند. پروتکل تمرینی، سه جلسه در هفته به مدت شش هفته صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد بین گروه­های مختلف تصویرسازی در مرحلۀ اکتساب (001/0=p) و یادداری (002/0=p) تفاوت معنا­داری وجود دارد. نتایج آزمون پیگردی توکی در مرحلۀ اکتساب نشان داد که بین گروه تصویرسازی خاص شناختی و گروه تصویرسازی عمومی شناختی تفاوت معناداری (53/0=p) وجود ندارد، ولی بین گروه تصویرسازی خاص شناختی و تصویرسازی سنتی (006/0=p) و گروه تصویرسازی عمومی شناختی و تصویرسازی سنتی (03/0=p) تفاوت معنا­داری مشاهده شد. در مرحلۀ یادداری نتایج آزمون پیگردی توکی تفاوت معنا­داری را بین گروه­های تصویرسازی ذهنی خاص شناختی و تصویرسازی ذهنی سنتی (002/0 p=)، گروه تصویرسازی ذهنی خاص شناختی و تصویرسازی ذهنی عمومی شناختی (037/0 p=) و گروه تصویرسازی عمومی شناختی و تصویرسازی سنتی (001/0 p=) نشان داد. با توجه به یافته­های این پژوهش، نقش تصویرسازی خاص شناختی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است و استفاده از آن به آموزشگران و مربیان فوتبال توصیه می­شود.